اسلام در ژاپن: اولین مسلمانان و قدیمیترین مسجد
تاریخ انتشار: ۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۹۶۷۸۷
اسلام برای اولین بار در سال ۱۸۷۷ برای مردم ژاپن به عنوان بخشی از تفکر دینی شناخته شد و در همان زمان زندگی حضرت محمد (ص) به ژاپنی ترجمه شد. این امر کمک کرد تا اسلام جایگاهی در تصویر فکری مردم ژاپن پیدا کند.
خبرگزاری شبستان،جهان اسلام: رابطه اسلام با ژاپن در مقایسه با سایر کشورهای جهان کاملا جدید است. هیچ سوابق روشن یا هیچ اثر تاریخی درباره ورود اسلام به این کشور از طریق تبلیغات مذهبی از هر نوع وجود ندارد، به جز برخی موارد ارتبا میان افراد ژاپنی و مسلمانان کشورهای دیگر قبل از سال 1868.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اسلام برای اولین بار در سال 1877 برای مردم ژاپن به عنوان بخشی از تفکر دینی شناخته شد و در همان زمان زندگی حضرت محمد (ص) به ژاپنی ترجمه شد. این امر کمک کرد تا اسلام جایگاهی در تصویر فکری مردم ژاپن پیدا کند.
یکی دیگر از ارتباط های مهم در سال 1890 اتفاق افتاد؛ زمانی که ترکیه عثمانی یک کشتی دریایی را به منظور آغاز روابط دیپلماتیک بین دو کشور و همچنین معرفی مسلمانان به مردم ژاپن به این کشور اعزام کرد.
بر اساس شواهدی که وجود دارد، اولین ژاپنیهایی که مسلمان شدند «میتسوتارو تاکائوکا» و «بومپاچیرو آریگا» هستند.«میتسوتارو تاکائوکا» در سال 1909 به اسلام گروید و به زیارت مکه رفت. «بومپاچیرو آریگا» نیز در همان زمان برای مقاصد تجاری به هند رفت و تحت تأثیر شرایط، اسلام آورد و نام «احمد آریگا» را برای خود انتخاب کرد.
با این حال، زندگی واقعی جامعه مسلمانان در ژاپن از زمان ورود چند صد پناهنده مسلمان ترکمن، ازبک، تاجیک، قرقیز، قزاق و تاتارها از آسیای مرکزی و روسیه در پی انقلاب بلشویکی در طول جنگ جهانی اول آغاز شد. این مسلمانان پس از پناهنده شدن به ژاپن در چندین شهر اصلی در اطراف این کشور مستقر شدند و جوامع کوچک مسلمان را تشکیل دادند. تعدادی از ژاپنی ها نیز از طریق ارتباط با این مسلمانان به اسلام گرویدند.
با تشکیل این جوامع کوچک مسلمانان چندین مسجد نیز ساخته شد که مهمترین آنها مسجد «کوبه» است که در سال 1935 ساخته شد.
در طول جنگ جهانی دوم، یک «رونق اسلامی» در ژاپن توسط دولت نظامی از طریق سازمان ها و مراکز تحقیقاتی اسلام و جهان اسلام ایجاد شد. گفته می شود که در این مدت بیش از 100 کتاب و مجله درباره اسلام در ژاپن منتشر شد.
پس از شوک نفتی در سال 1973، این بار «شکوفایی اسلامی» دیگری در سایه «شکوفایی عربی» به راه افتاد و رسانههای جمعی ژاپن جهان اسلام را به طور عام و جهان عرب را به طور خاص تبلیغ کردند. با این تبلیغات، بسیاری از ژاپنی ها که هیچ اطلاعی از اسلام نداشتند، این شانس را پیدا کردند که صحنه حج را در مکه ببینند و اذان و تلاوت قرآن را بشنوند. در کنار بسیاری از گرایشهای انفرادی به اسلام، گرایشهای تودهای نیز وجود داشت که گفته میشود چند ده هزار نفر به این ترتیب مسلمان شدند.
«نورالدین موری»که در مکه الهیات و معارف اسلامی عمومی خوانده است، میگوید: در چند سال آینده باید تحولات اساسی برای اسلام در ژاپن رخ دهد؛ درغیر این صورت ما واقعا نمیتوانیم از آینده اسلام در این کشور صحبت کنیم.
موری معتقد است که اکنون یک نقطه عطف برای اسلام در ژاپن به دلیل بازگشت اخیر پنج جوان مسلمان به این کشور پس از اتمام تحصیلات در مورد اسلام در کشورهای عربی است که دو نفر آنها از دانشگاه ام القری مکه، یک نفر از دانشگاه اسلامی مدینه و یک نفر از کالج الدعوه در طرابلس هستند.
موری ، یکی از این پنج دانشجو است که در این باره میگوید: اسلام دین دانش است و ما نمی توانیم بدون یادگیری خوب این دین راه را برای ادامه آن باز کنیم. به نظر من تلاش ها و فعالیت های انجام شده در این زمینه در ژاپن تا به امروز بسیار اندک بوده است.
موری همچنین به مشکل دیگری در ژاپن اشاره میکند و آن اینکه تعداد کمی بوده اند که بتوانند اسلام را به زبان خود به مردم بومی آموزش دهند.
ترک ها تا همین اواخر بزرگترین جامعه مسلمانان ژاپن بودند. ژاپن قبل از جنگ به خاطر همدردی نسبت به مسلمانان آسیای مرکزی معروف بود و آنها را متحدی ضد شوروی می دید. در آن روزها برخی ژاپنی ها که در محافل اطلاعاتی کار می کردند با این مسلمانان ارتباط داشتند. عده کمی از طریق این ارتباط ها با اسلام آشنا شدند و پس از پایان جنگ آن را پذیرفتند.
اینها مسلمانان «نسل قدیم» هستند. آنها پس از جنگ، یک گروه اقلیت از مسلمانان ژاپنی یودند و با جوامع مسلمان خارجی که قبلا تاسیس شده بودند زندگی می کردند.
عموما ژاپنیها در آن روزگار تعصبات شدیدی نسبت به اسلام داشتند و اطلاعات آنها از جامعه جهانی بسیار محدود بود.ژاپنی ها تصوری کلیشه ای از اسلام داشتند و آن اینکه اسلام دین عجیب کشورهای توسعه نیافته است.
حتی این روزها، اگرچه از بسیاری جهات این نگرش اصلاح و تصحیح شده است، اما چنین تصویری از بین نرفته است. همین چند سال پیش، یکی از نویسندگان مشهور در امور اجتماعی در یک برنامه تلویزیونی گفت که اسلام دینی است که پیروان آن خورشید را میپرستند.
از سوی دیگر انجمن دانشجویان مسلمان و همچنین برخی از جوامع محلی، اردوها و گردهمایی های دوره ای در ژاپن برای ارتقای درک آموزه های اسلامی و به منظور تقویت روابط برادری میان مسلمانان تلاش میکنند.این در حالی است که مسلمانان به طور مستمر باید در برابر فشارها برای انطباق با سبک زندگی مدرن در ژاپن مقاومت کنند.
مسلمانان در زمینه ارتباطات، مسکن، آموزش کودکان یا در دسترس بودن غذای حلال و ادبیات اسلامی با مشکلات بیشتری روبرو هستند و اینها عواملی را تشکیل می دهد که مانع جریان «دعوت به اسلام» در این کشور می شود.
مسجد «کوبه»، قدیمیترین و تنها مسجد باقیمانده در ژاپن
با صحبت در مورد تاریخ اسلام در ژاپن، نمی توان از کنار مسجد «کوبه» رد شد.مسجد کوبه قدیمی ترین مسجد ژاپن است و مسلمانان برای ساخت آن سختیهای زیادی متحمل شدند.
تصمیم برای ساخت این مسجد در سال 1928 آغاز شد، زمانی که بازرگانان هندی پس از افزایش جمعیت مسلمانان در کوبه درست پس از جنگ جهانی اول، بودجهای را برای ساخت مسجد جمعآوری کردند.
«فیروزالدین»، یکی از بازرگانان هندی، بیش از نیمی از کل هزینه ساخت مسجد را بر عهده گرفت.
مراسم سنگ بنا در نوامبر 1934 با حضور افراد زیادی از جمله سفیر افغانستان در ژاپن، مقام کنسولی مصر در کوبه، معاون کنسولی بریتانیا در کوبه و یک محقق ژاپنی برگزار شد.
در سال 1935 مجوز ساخت مسجد داده شد و رئیس کمیته، افتتاح اولین مسجد اسلام در این سرزمین را اعلام کرد.
«میان عبدالعزیز»، رئیس اتحادیه مسلمانان سراسر هند، توضیح داد که ساخت این مسجد نشاندهنده تساهل مذهبی در ژاپن است.
وی همچنین افزود که تلفظ کلمه «کوبه» شبیه به قبا است که به مسجد قبا در مدینه اشاره دارد.
از زمان تأسیس، مسجد کوبه از حوادث تاریخی مهمی مانند مصادره آن توسط نیروی دریایی امپراتوری ژاپن در سال 1943 جان سالم به در برده بود و پس از بمباران کوبه در جنگ جهانی دوم در سال 1945 هم سالم باقی ماند که بسیار قابل توجه بود.
علاوه بر این، مسجد در زلزله بزرگ «هانشین آواجی» نه تنها با آسیبهای قابل توجهی مواجه نشد بلکه تبدیل به پناهگاهی برای زلزله زدگان ژاپنی نیز شد.
گفتنی است، سال به سال در ژاپن بر تعداد علاقه مندان به اسلام افزوده می شود و اکنون درهای این مسجد نه تنها برای مسلمانان، بلکه برای همه کسانی که می خواهند درباره اسلام بدانند باز است.
پایان پیام/7منبع: شبستان
کلیدواژه: اسلام در ژاپن جنگ جهانی مردم ژاپن ژاپنی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۹۶۷۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تخریب گسترده مساجد غزه، گواه جنگ دینی اسرائیل علیه اسلام + عکس
به نقل از مرکز اطلاعرسانی فلسطین، نزدیک به دویست روز از نسلکشی اسرائیل در نوار غزه میگذرد. در این نسلکشی که بیش از شش ماه است ادامه دارد، اشغالگران از ارتکاب انواع فجایع دریغ نکردهاند. تا به امروز نزدیک به ۳۴۰۰۰ غیر نظامی از جمله ۱۴۰۰۰ کودک و ۱۰۰۰۰ زن را کشته و بیش از ۷۷۰۰۰ نفر را مجروح کرده و باعث آوارگی نزدیک به ۹۰ درصد از مردم غزه شده است.
خسارات این جنگ به هزاران شهید و ویرانی هزاران خانه محدود نشد، بلکه مساجد و عبادتگاهها نیز در مرکز حملات صهیونیستها قرار داشتند.
بر اساس گزارش دفتر رسانههای دولتی در غزه، اشغالگران ۲۳۳ مسجد را به طور کامل و ۳۰۱ مسجد را به طور جزئی ویران کردند. آنها همچنین ۳ کلیسا را هدف قرار دادند و آنها را به کلی ویران کردند.
در شانزدهم آوریل هواپیماهای رژیم به مسجد شهدای الفاخوره در غرب اردوگاه جبالیا یورش بردند و این حمله منجر به شهادت و زخمی شدن تعدادی از شهروندان شد. دفاع غیرنظامی غزه در آن زمان اعلام کرد که نیروهای آن در تلاشند تا اجساد شهدا را از زیر آوار بیرون بیاورند.
در همان روز، هواپیماهای اشغالگر به مسجدی در محله البروک در شهر دیرالبلح در مرکز نوار غزه حمله کردند و بمباران منجر به ویرانی همه جانبه این مکان شد. امام جماعت مسجد در مصاحبهای با خبرنگار مرکز اطلاعرسانی فلسطین تصریح کرد: اسرائیل این مسجد را بدون هیچ توجیهی تخریب کرد؛ این مسجد تنها محل عبادت است و تخریب آن منجر به تخریب گسترده خانههای اطراف شد.
وی با تأکید بر اینکه مردم شهر خود را با وجود نسلکشی ترک نخواهند کرد، تأکید کرد: به سختی میتوان یک روز از این نسلکشی را شاهد بود که مساجد سهمی در تخریب و بمباران صهیونیستها در سراسر نوار غزه نداشته باشند.
جنگ دینی علیه مسلمانانابوعبیده، سخنگوی گردانهای القسام سه ماه قبل در سخنانی به هدف قرار دادن عمدی مساجد توسط اشغالگران اشاره کرد. وی گفت آنها بیشتر مساجد را ویران کردند و این امر باعث توقف پخش اذان شد که نشانه ورود به وقت نماز است.
ابوعبیده گفت: ما وظیفه جهادی و دینی خود میدانیم که به دو میلیارد مسلمان جهان اطلاع دهیم که دشمن صهیونیستی در عرض صد روز بیشتر مساجد نوار غزه را ویران کرد؛ مساجد را هتک حرمت کرد؛ آنها را سوزاند و یا با بولدوزر تخریب کرد. آنها همزمان با تخریب مساجد با هجوم گروههای دینی صهیونیستی به مسجدالاقصی یک جنگ تمام عیار دینی به راه انداختند.
تخریب مسجد بزرگ العمری در مرکز شهر غزه در دسامبر گذشته توسط صهیونیستها که یکی از قدیمیترین و معتبرترین مساجد تاریخی است نمونه دیگری از این جنایات است. وزارت گردشگری و آثار باستانی غزه در آن زمان توضیح داد که اشغالگران اسرائیل تخریب مسجد العمری در نوار غزه را به عنوان بخشی از طرح محو و نابودی میراث ملی فلسطین مرتکب شدند.
این وزارتخانه در بیانیهای افزود: این تخریب حمله مستقیم به میراث فرهنگی فلسطین است و ناقض کلیه معاهدات و موافقتنامههای بینالمللی از جمله کنوانسیون ۱۹۰۷ لاهه، کنوانسیون چهارم ژنو ۱۹۴۹ و کنوانسیونهای یونسکو در مورد حفاظت از آثار فرهنگی است.
این وزارتخانه تأکید کرد که تخریب مسجد العمری که مساحت صحن آن ۱۱۹۰ متر مربع است، جنایت علیه میراث فرهنگی است، زیرا این مسجد یکی از مهمترین اماکن باستانی و مذهبی در نوار غزه محسوب میشود و تاریخ آن به صدها سال قبل میرسد. این مکان در قرن پنچ میلادی یک صومعه بیزانسی بود و سپس به یک مسجد تبدیل شد.
این وزارتخانه افزود: این جنایت علاوه بر جنایات دیگری است که رژیم صهیونیستی در تجاوزات خود به فلسطینیان در نوار غزه انجام داده است.
قتل عام در مساجداسرائیل زمانی که مساجد خالی از نمازگزار است حمله نمیکند. هواپیماهای رژیم صهیونیستی معمولاً در هنگام نماز، مساجد را بر سر نمازگزاران تخریب میکنند که این امر در مناطق مختلف نوار غزه منجر به شهادت صدها نمازگزار شده است.
منیر ابوالعطا (۶۵ ساله) میگوید که هواپیماهای اسرائیل چهاردهم اکتبر گذشته بلافاصله پس از پایان نماز مغرب به مسجد السلام در دیرالبلح حمله کردند. او توضیح داد که کمی قبل از حمله از مسجد خارج شد، اما دو پسرش، علی و مصطفی، در زمان بمباران در مسجد بودند که منجر به شهادت آنها به همراه ۲۵ نمازگزار دیگر شد.
وی با اشاره به اینکه مسجد بالای سر نمازگزاران بهطور کامل تخریب شد و روند خارج کردن پیکرهای شهدا روزها به طول انجامید، گفت: پیکر فرزندانم را با فاصله چند روز پیدا کردیم و به خاک سپردیم.
محمد الرنتیسی نویسنده و استاد دانشگاه فلسطینی میگوید صلیبیون مساجد زیادی را ویران کردند، همانطور که انگلیسیها مساجد زیادی را در هند ویران کردند، اما تخریب ۵۳۳ مسجد در بخش کوچکی مانند نوار غزه در تاریخ حملات به مساجد در طول جنگها یا درگیریهای مسلحانه بیسابقه است. این چیزی است که تأیید میکند که این یک فرآیند سیستماتیک است که از عزم صهیونیستها ناشی میشود.
وی در مقالهای تأکید کرد که تخریب مساجد با روند نسلکشی که اسرائیل در دیوان بین المللی دادگستری به آن متهم شد نیز مرتبط است؛ در نسل کشی مسلمانان بوسنی نیز مساجد به طور گسترده تخریب شدند.
الرنتیسی توضیح داد شکی نیست که اشغالگران اسرائیل به اهمیت مسجد و جایگاه آن در زندگی فلسطینیها پی بردهاند و این بخشی جداییناپذیر از هویت آنهاست، زیرا در آن نماز میخوانند و در آنجا هویت مبارز فلسطینی ساخته میشود و حافظان کتاب خدا از زن و مرد قرآن میخوانند. آنها در مساجد صبر، استقامت و نفی بیعدالتی را فرا میگیرند و به همین دلیل است که اشغالگران تصمیم گرفتند مساجدی را که محل پرورش ارزشها و ارادهها میدانند، هدف قرار دهند.
صدای اذان بالاتر از غرزش جنگندههااحمد منصور، روزنامهنگار شبکه الجزیره قطر در پستی در حساب کاربری خود این سؤال را مطرح کرد: وقتی اسرائیل به صورت عمدی مساجد را مستقیماً هدف قرر میدهد آیا نباید مطمئن شد که این یک جنگ دینی علیه اسلام و مسلمانان است؟
خبرنگار مرکز اطلاعرسانی فلسطین در شهر خان یونس در جنوب نوار غزه پس از عقبنشینی ارتش اشغالگر از این منطقه پس از بیش از ۴ ماه حمله همه جانبه زمینی، تأکید کرد که اشغالگران هیچ مسجدی را بدون تخریب رها نکرده است.
وی با بیان اینکه تمامی مساجد به طور کامل یا جزئی تخریب شده و برای عبادت مناسب نیستند، خاطرنشان کرد: شهروندان بر روی خرابههای مساجد ویران شده خود نماز میخوانند و صدای اذان را از صدای هواپیماهای اسرائیلی بالاتر میبرند.
منبع: ایکنا (خبرگزاری بینالمللی قرآن)